วันจันทร์ที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2561

ปลาแลมป์เพรย์
ลักษณะทั่วไป
ปลาแลมป์เพรย์ (อังกฤษ: Lamprey fish,ชื่อวิทยาศาสตร์: Petromyzon marinus) มีต้นตระกูลเดิมคือ ออสตราโคเดิร์ม ( Ostracoderm) ซึ่งเป็นปลาโบราณที่สูญพันธ์ไปแล้วในปัจจุบัน พวกจัดอยู่ในกลุ่มปลาไม่มีขากรรไกรอันดับ Petromyzontiformes ในวงศ์ Petromyzontidae มีลักษณะลำตัวยาวคล้ายปลาไหล ลำตัวด้านหลังมักจะเป็นสีดำ มีครีบหลังและครีบหาง แต่ไม่มีครีบคู่ ไม่มีเกล็ด ปากจะอยู่ค่อนลงมาทางด้านท้องซึ่งไม่มีขากรรไกร แต่จะมีลักษณะเป็นวงกลมใช้สำหรับดูด มีฟันแหลมคมจำนวนมากอยู่ในปาก มีลักษณะเพศแยกออกเป็นเพศผู้และเพศเมียชัดเจน
(ทำความรู้จักซากปลาโบราณที่สูญพันธ์ไปแล้วซึ่งเป็นต้นตระกูลของปลาแลมป์เพรย์ เเละ ฉลามไวเปอร์ผู้มาพร้อมกับขากรรไกรน่าสยองไม่แพ้กันกับปลาแลมป์เพรย์)

การล่าเหยื่อ
มันจัดเป็นสัตว์ปรสิตประเภทหนึ่ง โดยมันจะใช้ปากเกาะเหยื่อและใช้ฟันกับลิ้นครูดเอาเนื้อออก เพื่อให้เลือดของเหยื่อไหลผ่านได้สะดวก ระหว่างนั้นร่างกายของมันจะสร้างสารป้องกันการตกตะกอนของเลือดส่งไปที่ปากแผลเหยื่อ เมื่อดูดเลือดของเหยื่อจนตัวเหยื่อแห้งตายแล้วก็จะปล่อยทิ้งแล้วหาเหยื่อใหม่ต่อไป ซึ่งเหยื่อของมันจะเป็นพวกสัตว์มีกระดูกสันหลังที่มีขนาดใหญ่กว่า เช่น ปลาขนาดใหญ่ชนิดต่าง ๆ ทั้งน้ำจืดและน้ำเค็ม

ประเภทของปลาแลมป์เพรย์
แบ่งออกได้ 2 ประเภท คือ
  1. ปลาแลมป์เพรย์น้ำจืด (แบบธรรมดา) อาศัยอยู่ตามลำธาร หรือแหล่งน้ำจืดต่างๆ ซึ่งปกติจะกินสัตว์อื่นเป็นอาหาร
  2. ปลาแลมป์เพรย์ทะเล เกิดและเจริญเติบโตในแหล่งน้ำจืด แต่เมื่อโตเต็มวัยก็จะอพยพคืนถิ่นสู่ทะเล มีอายุยืนยาวกว่าชนิดที่เป็นปลาน้ำจืด ซึ่งปกติจะดูดเลือดสัตว์มีกระดูกสันหลังที่ใหญ่กว่าเป็นอาหาร เมื่อเข้ามาวางไข่ในน้ำจืดจะไม่กินอาหาร

วงจรชีวิต
ปลาแลมป์เพรย์ทะเลมีวงจรชีวิตปกติอาศัยอยู่ในทะเล แต่จะว่ายน้ำเข้าสู่เขตน้ำจืดเป็นระยะทางไกลนับเป็นพัน ๆ กว่ากิโลเมตร เพื่อผสมพันธุ์และวางไข่ในบริเวณตั้งแต่ทะเลเมดิเตอร์เรเนียน, ชายฝั่งแปซิฟิกของอเมริกาเหนือ, โนวาสโกเทีย, ตอนใต้ของเกาะกรีนแลนด์, ไอร์แลนด์, สหราชอาณาจักร และสแกนดิเนเวีย รวมถึงเกรตเลคส์และแม่น้ำ หรือลำธารน้ำจืดต่าง ๆ แม้กระทั้งลำธารน้ำที่ไหลเชี่ยว บางครั้งที่พบ แม้เขื่อนหรือที่กั้นที่เป็นที่สูง พวกมันก็จะพยายามคืบคลานขึ้นไป โดยในช่วงฤดูผสมพันธุ์ปลาแลมป์เพรย์ทะเลจะไม่กินอาหารทั้งตัวผู้และตัวเมีย
แหล่งที่พบ
พบได้ทั้งลำธารในน้ำจืด และในทะเล พบกระจายพันธุ์อยู่ทั่วโลก ทั้งยุโรปตอนบน, อเมริกาเหนือ, อเมริกาใต้, แอฟริกาตะวันตก, ญี่ปุ่น, เกาหลี, ชิลี, ออสเตรเลีย และเกาะแทสมาเนีย

เรื่องน่าสนใจเกี่ยวกับปลาแลมป์เพรย์
มันอยู่ในสัตว์ตระกูลเดียวกับฉลาม ซึ่งสามารถทำร้ายคนได้ แต่ไม่ทำให้ถึงแก่ชีวิต นอกจากนี้ปลาแลมป์เพรย์ทะเลนิยมนำมารับประทานเป็นอาหารทั้งสตูหรือพาย และมีอินเดียนแดงบางเผ่าที่นำมาย่างรมควัน รับประทานเป็นอาหารด้วย

สรุปเรื่อง แอฟริกา แผ่นดินอาบยาพิษ



ในเคนยาและทั่วทั้ง แอฟริกา ยาเบื่อถูกนำมาใช้ฆ่าสัตว์เล็กเพื่อเป็นอาหาร (ผลที่มีต่อสุขภาพของมนุษย์ยังไม่ชัดเจน) ล้มช้างหรือแรดเพื่อเอางาและเขา  ไปจนถึงเอาอวัยวะหรือชิ้นส่วนสัตว์ไปปรุงเป็นเครื่องยา  สาเหตุน่ากังวลอีกประการของการใช้ยาเบื่อเกิดจากการเผชิญหน้าของคนกับสัตว์ป่า  เช่น  เมื่อสิงโตหรือไฮยีนาฆ่าปศุสัตว์  หรือช้างบุกเข้าไปกินพืชผลในไร่  ชาวบ้านมักใช้ยาฆ่าแมลงเพราะมีราคาถูก หาซื้อง่าย และรุนแรงถึงตายในช่วงแล้งจัด  ปศุสัตว์หลายพันตัวลักลอบเข้าไปเดินในถิ่นอาศัยของสิงโต  ส่งผลให้พวกมันพัฒนาความชื่นชอบในสัตว์ที่ไม่ค่อยฉลาดและเคลื่อนไหวเชื่องช้าเหล่านี้   สิงโตล่าเหยื่อทั้งสองด้านของพรมแดน  ในประเทศที่การครอบครองปืนอย่างถูกกฎหมายเป็นไปได้ยาก  คนเลี้ยงสัตว์จึงหันไปหาอาวุธใกล้มือ นั่นคือยาพิษหรือหอกเพราะรู้ว่าการยุติความวุ่นวายนี้  หรืออย่างน้อยก็ทำให้ไม่ลุกลามบานปลาย จำเป็นต้องอาศัยความร่วมมือของคนในท้องถิ่น องค์กรพัฒนาเอกชนหรือเอ็นจีโอหลายแห่งได้ทดสอบวิธีใหม่  นั่นคือการอนุรักษ์ที่มีชุมชนเป็นพื้นฐาน เพื่อลดการวางยาเบื่อเแก้แค้น การลักลอบล่า และการใช้ความรุนแรงอื่นๆ กับสัตว์ป่าของเคนยานับตั้งแต่ปี 2010 กองทุนแอนน์เคนต์เทย์เลอร์ให้ทุนในการเสริมความแข็งแรงของรั้วเกือบ 800 คอกในภูมิภาคมารา  และการล่าปศุสัตว์ก็ลดลงในเกือบทุกกรณี นั่นหมายความว่าแรงจูงใจหลักของการแก้แค้นและการวางยาเบื่อเพื่อป้องกันสัตว์หมดไป